©  ای خاک
بنشین بر کلاه من
بر کفشهایم
سر تا پای مرا
نشیمن گاه کهنه ات دان
باشد خاک خورده و زیبا شود "من"
باشد تا درخورد "من"،
زیر کاشی های دخمه ی زیبای خانه به دوش را

پ.ن: نوشته شد در روزی که "من" خواست عتیقه باشد